Każdy z nas codziennie podejmuje decyzje, które 

kształtują nasze życie. Niektórych bardzo żałujemy

nawet po upływie czasu, z innych jesteśmy zadowoleni

cieszymy się, że idziemy dobrą drogą, włąściwą drogą.

Każda decyzja czegoś nas uczy, nasz życiowy bagaż doświadczeń 

się powiększa, i dźwigamy go do końca.. Z obawy przed porażką niszczymy swoją przyszłość i marzenia, stając się przegranymi i niespełnionymi ludźmi..To my sami jesteśmy odpowiedzialni za to co czujemy i za to jakie uczucia rozbudziliśmy w innych.. Tęsknie.. i  I wiem, że będe bo im bardziej będę tęskniła, to tym mocniej będe czegoś pragnąć i wpadne w obłęd, że nie mogę tego mieć... Ostatnio za dużo dzieję się w moim życiu.. Dopoki kogoś nie poznałam, nie wiedziałam, że można chcieć tak bardzo o kogoś walczyć, ale zdałam sobie sprawę, że nie warto.. Poddałam się. Ale walczyłam.. dotąd co mogłam.  Zastanawiam się czy to co robię jest odpowiednie..

Mimo, że stawiam się na przeciw sercu, na przekór sobie, odwrotnie niż na prawdę chce - mam nadzieję, że kiedyś będzie dobrze, że kiedyś minie ból który codziennie czuje.. Budzę się i zasypiam zawsze z tymi samymi myślami.. Nie wiem co bardziej mnie dręczy.. Czy to, że wybieram te drogi, których nie powinnam, bo tak na prawdę nie chce nimi iść, czy to że na tyle nie dorosłam, żeby poradzić sobie z tym wszystkim i mieć odwagę na przyszłość wiążącą się z moimi decyzjami i rezygnacjami. Nie tym razem.. Nie tym razem będe robić pierwszy krok. To ktoś musi zrobić, a kolejny zrobię już właśnie z tą osobą.. Nigdy nie zrozumiesz tego jak bardzo płacze jak bardzo mi zależy.. Ty po prostu tego nie chcesz wiedzieć, nie chcesz zrozumieć. Życie toczy się dalej.. Trzeba iść na przód i nie czekać wiecznie na kogoś.. Bo zostaniemy w tyle, już bez nikogo..