Ola & Adrian

"Co, gdzie i jak wysyłać do nas" <KLIK>

Na tych cudownych zdjęciach: Ola (fbl) iAdrian. Poznali się 5 sierpnia 2013 roku, a razem są od 30 stycznia 2014 roku.

Wszystkiego najlepszego dla Zachochanych życzę! Dużo miłości, wzajemnego zrozumienia, szczęścia oraz wytrwałości.

(Fotorelacje można stworzyć z 3 zdjęć, więc jedno dałam od siebie)

******************************************************************************

Słowa Oli: "Niby tak krótko, a jednak tak długo, tyle wspomnień, razem spędzonych chwil. Tak to jest, Bóg nam daje jedną osobę, która może zastąpić nam wszystko, ale nic nie jest w stanie zastąpić nam tej osoby. ;) "

Mimo wszystko miłość:

Dziewczyna rzuciła wyzwanie swojemu chłopakowi aby przeżył jeden dzień bez niej. Powiedziała, by się z nią nie komunikował, a jeśli zawali to będzie go kochać już na zawsze. Chłopak zgodził się przyjąć to wyzwanie. Nie napisał do dziewczyny ani jednego smsa, nie wykonał ani jednego połączenia, tak jakby nigdy się nie znali. Dziewczynie pozostały 24 godziny życia, ponieważ umierała na raka. Następnego dnia poszedł do dziewczyny i chciał powiedzieć 'zrobiłem to Kochanie' zamiast tego łzy spływały mu po policzkach, ponieważ zobaczył swoją dziewczyną leżącą w trumnie z dopiskiem 'zrobiłeś to Skarbie. Teraz rób to codziennie. Kocham Cię'.

Była sobie kiedyś niewidoma dziewczyna, która nienawidziła siebie tylko dlatego, że była niewidoma. Nienawidziła wszystkich oprócz swojego kochającego chłopaka. Zawsze był przy niej. Mówiła, że jeśli tylko mogłaby zobaczyć świat, wyszłaby za niego za mąż. Pewnego dnia "ktoś" podarował jej nowe oczy. Dzięki nim mogła już wszystko widzieć wliczając w to jej chłopaka. Chłopak zapytał ją: "Teraz skoro możesz już widzieć świat, wyjdziesz za mnie?" Dziewczyna była bardzo zszokowana, kiedy zobaczyła, że jej chłopak także był niewidomy i odmówiła wyjścia za niego za mąż. Chłopak odszedł rozdarty na kawałki. Po jakimś czasie wysłał jej list, tej treści: "Tylko dbaj o moje oczy, Kochana."

Drogi pamiętniku: Jestem na łóżku w szpitalu. Lekarz mówi, że będą mnie operować i mogę tego nie przeżyć. Potrzebuję również kogoś kto mógłby mnie wesprzeć w tych trudnych chwilach, ale mój chłopak jeszcze nie przyszedł. Drogi pamiętniku: Operacja skończona. Doktorzy mówią, że wszystko wyszło zgodnie z planem, ale Jego jeszcze nie ma. Drogi pamiętniku: Minął już tydzień. Wyszłam ze szpitala. Wszystko ze mną w porządku. Mój chłopak nadal nie przyszedł, więc postanowiłam do niego pójść. Bardzo sie tym przejmnuję. Drogi pamiętniku: Byłam u niego. Waliłam w drzwi, ale nie było nikogo. Weszłam do środka, drzwi były otwarte i na stole leżała kartka papieru: Kochanie, wybacz, że nie mogłem Cię wesprzeć w tych trudnych chwilach, a wiem, że tak tego potrzebowałaś. Chciałem Ci zrobić prezent. Moje serce już dla mnie nie bije, ale jestem szczęśliwy, że mogłem Ci je dać.

Aneta