O sobie: „Wspomnienia cień”
W obrazie, pasji życia człowieka,
Pod niebem, jakże pełnym gwiazd,
Nikt czasem jednak, na nie, nie czeka,
Pomimo, że bije od nich, cudny blask.
Ten księżyc, co w swej łaskawości.
Wskazuje refleksem, jakiś znak
I nie zastąpi raczej, dni radości,
Gdy obrazu pasji, człowiekowi brak.
Bywa tak, że urok tęczy zniewala …
Gdy w spojrzeniu, nadzieja wybucha.
Myślom biec, beztrosko pozwala.
Zaskakując przy tym, swego ducha.
Na wiatr, więc oddać iluzji marzenia!
Próżno czekać, nim zgaśnie już dzień.
To, co w dłoniach, to zwykle złudzenia,
A człowiek wspomnieniem bywa, jak cień.
O moich zdjęciach: Pragnę przedstawić, w obrazie pasję życia ... CZŁOWIEKA ...