Hit the road Jack! 

Kraków jeszcze nigdy tak, jak dziś,
Nie miał w sobie takiej siły i
może to ten deszcz, może przez tę mgłę,
może to mój nastrój
ale w każdej twarzy ciągle widzę cię.
Wśród turystów Rynek tonie znów,
ktoś zakrzyknął głośno, błysnął flesz...
Na Gołębiej twój płaszcz zaczepił mnie
w wystawowym oknie,w autobusie , w tłumie gdzieś...

Widzę cię - tak, wiem
nie zrobię więcej zdjęć - tak, wiem
nie będę prosił, lecz... - tak, wiem
to przecież żaden grzech - tak wiem...

vakacje były, dużo się działo ale chuj z tym

I jak ja mam kurwa zwerbalizować to, że potrzebuję Cię bardziej, niż kiedykolwiek?

Gdyby ktoś powiedział, że to skończy się takim strapieniem i dezolacją to NIC nie zmusiłoby mnie, do tego, co z całym impetem zrobiłam.

Ale to oczywiście nie była moja wina, tylko Twoja: to Ty jednym zachowaniem zmazałeś wizerunek przyjaciela, który ja widziałam od ładnych kilku lat.

I jaką mam gwarancję, że gdybym odczekała kilka dni, wytłumaczyłbyś mi swoje zachowanie?

Obawiam się, że Twoja ekstremalna dwulicowość, przerasta moją, a to mnie przeraża.

Ale ja Ci to wszystko wybaczę.