acapella

brak mi czasu dla siebie. dla kompa tym bardziej.

mam za dużo dodatkowych zajęć, mam Diamentowego Adasia i nieco zepsutą psychikę. 

a nasz funclub rośnie, z czego się niezmiernie cieszę.

*

raduje mnie również fakt, że przyszła taka piękna jesień.

tak, jest piękna. nie potrafię marudzić na taką pogodę, mimo iż dała mi się we znaki. 

wkońcu wolę leżeć w łóżku, niżeli chodzić na nauki (istnieje tylko Szatan i jednorożce). jeszcze lepszy jest spacer w deszczowe popołudnie, ah.

*

co do treningów, to co drugi, to lepszy. jestem zadowolona, bo widzę i czuję efekty naszych wspólnych potów. 

choć z racji warunków ponujących na placu ostatnimi czasy, jest odrobinkę niebezpiecznie. ale staramy się.

Zwierzyna nabrała już zimowego kształtu i wyglądu piżmaka. milusio, mięciusio.

*

 et de mołment moje nosowe glutki machają całemu światu, moje palce w miejscu biegają (niczym stopy Eugenii), oczy nie widzą literek, a prawe ucho odpada na głuchotę.

Dżarosław Letosławski.