happy beginning. 

Tak, jest to temat, który wzbudza we mnie skrajne emocje.

Według mnie poświęceniem możemy nazwać dopiero sytuację, w której oddajemy jakąś część siebie

dla innej osoby i robimy to ze szczerego serca i nie oczekując w zamian żadnych dóbr materialnych.

Czy jesteśmy w stanie poświęcić dla miłości życie?

Czy jesteśmy w stanie poświęcić je dla ojczyzny, wiary czy rodziny?
Wiadomo, każdy człowiek ma swoją mentalność, każdy jest inny, każdy ma swoje wartości.

Kiedyś rycerze walczyli o swoje damy serca. Oddając niekiedy za nie swój najcenniejszy skarb, czyli życie.

Wojnę akurat tu pominę z oczywistych względów. Moim zdaniem były ewenementy, które poświęcały się dla ojczyzny i rodziny.

Ale później w obozach każdy walczył o siebie i zatracał swoje człowieczeństwo.

A więc wróćmy do tematu..

Granica ludzkiego poświęcenia, dziś.

Nawet człowiek bardzo zakochany, zastanawiałby się co zrobić. Teraz nie jest nam tak łatwo oddać swoje życie.

Zgodzę się z tym, że rodzice bez wahania, wzięli by na siebie całe zło, aby tylko uratować swoje dziecko.

Szczerze w to wierze, że jednak matczyna miłość jest najwspanialsza, bezgraniczna i bezwarunkowa.

Jednakże dla niektórych teraz poświęceniem jest poświęcenie swojego czasu,

to, że ktoś odpuści mecz, aby spędzić z dziewczyną czas,

to, że odmówi dajmy na to wycieczki, aby pomóc komuś w potrzebie.

Granicą ludzkiego poświęcenia zdecydowanie jest oddanie własnego życia.

Tylko mało kto by się teraz na to zdecydował.

Ale faktem jest też to, że nie da ustalić się tej granicy dla wszystkich

z racji tego, że każdy człowiek jest inny.

PS: Żyjemy w czasach, że niczego nie możemy być pewni..

tego czy partner jest szczery, nie zdradza i naprawdę darzy nas tym samym uczuciem.

tylko ojcowska/matczyna miłość jest niepodważalna.

http://www.tekstowo.pl/piosenka,bryan_adams,_everything_i_do__i_do_it_for_you.html

TAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAK BAAAAAAAAAAAAARDZO CIĘ

UWIELBIAM <3333333333333333333333