zresztą jakie to ma znaczenie... 

położyć się na zielonej łące pełnej kwiatów, zamknąć oczy i udać, że wszytsko jest w jak najlepszym porządku. Prosić słońce by pieściło swoimi promieniami twarz. czuć choć na chwile bliskość nieba.  cieszyć sie z wiatru, który delikatnie rowiewałby włosy na wszystkie storny świata. Przytulić się do samej siebie i powiedzieć przecież będzie dobrze czyż nie? niby jest wszystko, niby jest dobrze, ale jednak dobrze nie jest.

tak sobie mysle dlaczego życie zmusza nas do takich refleksji, do takich decyzji?

ukradnij dla mnie niebo, daj mi swoje serce, dam ci swoje choć najpierw musze znaleść do niego klucz, który sprzedałam dawno temu. mozesz mi pomóc ale czy chcesz?

zostawiam to tak jak jest.

Bóg wskaże mi drogę, da jakiś znak co robić dalej...