we're all so fucked 

#20

jak znikam to z sensem. wyparowałam, już jestem.

brakuje mi koncepcji na napisanie czegokolwiek, co oznacza że wszystkiego jest za dużo. gdyby tylko ktoś z was podrzucił mi kluczowe słowo, temat, motyw byłoby mi zdecydowanie łatwiej. ale że 'wy' jesteście jedynie wyimaginowanym towarzyszem w procesie twórczym, to niestety wsparcie nadal będzie dla mnie czymś nieosiągalnym.

bywa, że samowystarczalność okazuje się nie być na tyle samowystarczalną, aby wystarczyć na każdej z płaszczyzn.

wniosek: albo uchwycę ciepłą dłoń, albo czas weżmie mnie w objęcia i doprowadzi do celu. a gdy już się poukładam, oswoje i zdecyduje, którą część mnie chce z wami współdzielić to nie pozostaje wam nic innego jak życzyć mi powodzenia, aby romans z piórem i kartką był jak najbardziej owocny!

[ ... ] tematem miało być szaleństwo, och ty sklerotyczko.