HEAVEN CAN WAIT. 

chodź, pokażę Ci, jak bardzo chcę byś był.

weź sobie mnie, bo tylko Ty i więcej nic.

mam dość. 

okropne uczucie. tyle problemów i stresu na głowie. jak to mówią, zawsze po burzy wychodzi słońce.. poczekam jeszcze trochę, bo w końcu musi być dobrze. chcę już środę, mieć chociaż jedną.. no w sumie to dwie rzeczy z głowy. może jak będę udawać, że wszystko jest okej, to sama w to uwierzę? wiecie, mówisz - masz. nie no, udawanie to jedna z najgorszych rzeczy, jaką można sobie samemu zrobić. uśmiechasz się, a tak naprawdę roznosi cię od środka żeby coś powiedzieć. najchętniej gadałabym o tym w kółko, w kwadrat, w trójkąt - w cokolwiek, byleby tylko wyrzucić to z siebie i ponarzekać w takim stopniu, żeby zrobiło mi się lepiej. mam ochotę udowodnić im wszystkim, że też mam uczucia i tak, boli mnie to, co robią i do czego mnie zmuszają. niektóre wybory są po prostu trudniejsze, niż wybranie smaku lodów lub porannej kawy czy herbaty. wiemy, że czegokolwiek nie dokonamy, ktoś zostanie zraniony, a ból bliskiej osoby rani nas samych. no oczywiście, jeśli mamy uczucia i nie jesteśmy egoistami. w sumie bycie egoistą nie jest takie złe. wręcz jest to bardzo prosta postawa - dbamy tylko o siebie i o swoje dobro. chciałabym być egoistką, cholernie mocno bym chciała. zamiast tego jestem wrażliwą osobą, która na dodatek użala się nie tylko nad sobą, ale też na innymi. chciałabym umieć czerpać przyjemności z krzywdy innych.. no nic.

TRZYMAJCIE KCIUKI WE WTOREK <3

i przed Tobą umieram,

chore serce otwieram, 

bez znieczulenia.