Show me a sign 

Przepraszam... ale kogo i za co?
Przepraszam za to że dopiero teraz odważyłem się żyć.
Przepraszam, że tak długo zwlekałem ze wszystkimi ważnymi decyzjami.
Przepraszam, że bałem się ukazać prawdziwą twarz, bo tak bardzo bałem się prawdy.

Za to wszystko przepraszam...

Teraz kiedy soję jedną nogą w dorosłym życiu, chcę zostać dzieckiem.
Za dwa miesiące się wyprowadzam, nie mam nawet mieszkania... Mimo to mam miejsce pracy....
Kto pomyślałby, że zostanę fryzjerem....
Ten rok nauczył mnie jak to jest być 'młodym dorosłym'.
Często płakałem z powodu bólu nóg czy pleców, często też tylko dla tego bo nie dawałem rady. A następnego dnia wstawałem i myślałem "Dzisiaj dasz radę, pokażesz Im, że nie jesteś słaby".
A gdy raz w miesiącu wychodziłem na imprezę, bawiłem się do upadłego tylko po to by zapomieć o wszystkim.
"Chilling", to słowo Niemcy opanowali do perfekcji.

Jako homoskesualiście, życie nie przychodzi mi łatwo, dążenie do szczęścia jest dla mnie o wiele trudniejsze niż można to sobie wyobrazić.
Ale jest też druga strona medalu, tylu nowych ludzi, tyle wspaniałych chwil które przeżyłem....
No i jest On.
Człowiek,który sprawia że poranne wstawanie nie jest wcale takie złe, nawet jeśli jest to godzina piąta nad ranem.
Człowiek,który potrafi podnieść mnie na duchu mimo iż wcześniej wyładowałem na nim całą złość i żal jaki mam do świata.
Człowiek, który jest dla mnie zawsze. Nawet gdy nie ma go w mieście, lub gdy jestem na szkoleniu na drugim krańcu Niemiec.

Niemcy nauczyli mnie też jednego,
"Nie ważne kim i jaki jesteś, ważne że jesteś, tu i teraz, z nami."


Jednak nic nie jest tym na co wygląda.