dlaczego moje życie składa się ze samych porażek i nieszczęść?

ja nie wiem co mam robić. jestem cała rozbita.

nie mam nawet przyjaciółki. nie ma kto mnie teraz przytulić i nie mam się od jakieś czasu komu wyżalić. 

gdzie tu jest sprawiedliwość?

jestem nieszczęśliwa jak nigdy wcześniej. w głebi siebie czuje pustę wktórej w żaden możliwy sposób nie moge wypełnić.

nie daje rady. płacz nic mi nie daje, ale jednak ciągle to robie.

czy kiedykolwiek zaznam chociaż odrobine szczęścia?

czy ktoś w końcu obdaży mnie pełnym szacunkiem i zrozumieniem?

jak narazie jestem tylko poniżana. 

nie chce mi się uczyć, spać, jeść, oddychać, mówić, myśleć.

mam serdecznie dość.

jeżeli tak ma wyglądać moje życie to ja bardzo dziękuje, ale nie skorzystam.

mam w sobie wszystkie uczycia. 

gniew.

smutek.

radość.

obrócz jednego.

~szczęścia.

czy mama i chłopak w końcu przestaną się ze mną kłócić?

przepraszam że jestem wrzodem na dupie i utrudniam wam życie, ale czy nie pomyśleliście, że coś musi być powodem?

chyba sama z siebie nie robie czegoś takiego.

czy nie możesz mnie tak po prostu przytulić i powiedzieć że wszystko będzie dobrze?

chcę się po prostu czuć dla kogoś ważna. bo jak narazie jestem nikim. 

nie interesują mnie pieniądze czy seks. 

ja chce poczuć się kochaną.

chcę poczuć w końcu że komuś na mnie zależy.

czekam i czekam i czekam. 

ale jak narazie nie widzę żeby to nastąpiło.

ciągle się z Nim kłócę. 

o byle co. a może w ten sposób próbuje zwrócić na siebie uwagę? 

złap mnie za ręke popatrz w oczy i zabierz gdzieś daleko. jak najdalej od wszystkich ludzi  zmartwień.

czy to tak dużo?

czy każda dziewczyna ma tylko tyłek i cycki?

nie. ma również serce. które jest chyba najważniejsze.

możesz być czasem nachalny i pokaż że ty rządzisz jak chcesz. ale bądź róznież czuły i delikatny. 

daj mi również jakąś przyjemność. bo jak tak dalej pójdzie długo razem nie będziemy.

bądz przy mnie i kochaj mnie. nie denerwuj też przestane.

musimy jakoś dać radę.

ale czy taki optymizm pomoże?

niby tak, ale ja już chyba w to nie wierze.

nie mam się komu wyżalić i żale się na publicznym blogu, jak jakaś kretynka.

może właśnie tak będzie wyglądać ten 2014 rok? 

jeżeli tak to ja chce zniknąć.

Amen.