#7

Usiadłam  z przodu. Maciek uparł się, że będzie kierowcą. Kiedy wyjeżdżaliśmy ze stadionu, czułam na sobie morderczy wzrok innych dziewczyn. Jezu, one go aż tak kochają?

Od czasu mojego pierwszego meczu minął miesiąc. Spodobało mi się. Szkoda, że nikt wcześniej nie zabierał mnie na stadion. Rodzicom nie mam tego za złe. W Ameryce żużel nie jest tak popularny jak w Polsce.

Po przyjeździe do rodzinnego kraju mamy dużo się pozmieniało. Nie wiem czy na dobre. Jak na razie wszystko zmierza w dobrym kierunku. Wiadomo, wolałabym mieszkać z rodzicami ale to niemożliwe. Nic nie zwróci mamie życia.

Z Dawidem zżyłam się jeszcze bardziej i nie traktujemy się jak rodzeństwo. Raczej jak przyjaciele. Niedawno poznany wujek Marek jest dla nas bardzo miły. Jego syn, a mój kuzyn, Paweł, jest dla mnie jak drugi brat. Znamy się niedługo, a ja czuje, jakbyśmy się znali całe życie. Dzięki niemu poznałam tu dużo ludzi. On pokazał mi żużel, poznał mnie z zawodnikami.

Maciek i Kacper też traktują mnie jak starą dobrą znajomą. Zabierają do kina i na pogaduchy. Wiem, że mogę na nich liczyć.  

Dawid dostał pracę u Janowskiego i jeździ z nim na każde mecze. Ja z nimi na doczepkę. Przecież nie zostawiliby mnie samej w domu. Dzięki temu poznaję nowe osobistości, żużlowców, którzy mają miliony fanów i za którymi szaleją nastolatki.

Podczas leniwego popołudnia, siedziałam u Pawła w towarzystwie brata, Maćka i Kacpra. Było bardzo gorąco. Siedzieliśmy w ciszy, ale nie takiej niezręcznej. Każdy myślał o czymś innym, przy okazji chłodząc się wszelkimi możliwymi sposobami.

- Co robimy? Nudno, gorąco! - marudził Kacper.

- Właśnie, zróbmy coś. Co będziemy tak siedzieć? - pytał Dawid.

- To ja mam pomysł - zerwał się Paweł - Chodźmy na basen. Wieczorem zrobimy ognisko.

- Świetnie! Zadzwonię do chłopaków - powiedział Maciek łapiąc telefon.

'Chłopakami' mieli być jacyś żużlowcy. Nie pytałam, bo i tak bym ich nie znała. Muszę zaczekać do wieczora.

Rozesłaliśmy zaproszenia do znajomych i zabraliśmy się za pakowanie na basen. Takie spontaniczne imprezy wychodzą najlepiej.

Niedługo później opalaliśmy się już na ręcznikach. Chciałam złapać trochę słońca, ale nie było mi to dane. Chłopakom się szybko znudziło i postanowili wejść do wody. Opierałam się, więc wzięli mnie na ręce i wrzucili do basenu.

Tak, można było się tego spodziewać.

Ludzie na nas patrzyli jak na idiotów. Dostaliśmy pare razy upomnienie od ratowników. Kacper nawet musiał robić pajacyki za karę.

Po godzinie spędzonej w wodzie, w końcu poszliśmy się opalać. Jednak 15 minut później chłopaki zgłodnieli. Skończyło się opalanie. Usiedliśmy w cieniu i rozłożyliśmy chipsy, napoje i kanapki zrobione wcześniej.

Oni żrą za dwóch wiec szybko brakło, a dalej byli głodni. :) Postanowiliśmy więc zamówić dużą pizzę.

Na szczęście ich zaspokoiła. Położyliśmy się wszyscy na kocu i słuchaliśmy muzyki.

Pożyczyliśmy też piłkę i zagraliśmy w siatkę. Ja z Maćkiem, Paweł z Kacprem, a Dawid sędziował. Walka była zacięta, jednak ostatni punkt należał do nas i moja drużyna wygrała. Maciek wziął mnie na ręce i zaczął podrzucać w podzięce.

Śmialiśmy się ze wszystkiego.

Jak dobrze, że ich mam!

Wieczorem, zgodnie z planem, mieliśmy rozpalić ognisko. Ja zDawidem poszłam do sklepu po jedzenie i picie, a reszta miała się zająć organizacją miejsca i dopracowywaniem szczegółów.

Koło 20.00 wszystko już było gotowe. Czekaliśmy tylko na żużlowców. Nie wiem na kogo. Nie wiem ilu ma ich być, w jakim są wieku, jak mają na imie. Nie wiem o nich nic. Mam tylko nadzieję, że się dogadamy i że ognisko się uda.

__

Czuję wakacje <3 Wczoraj zamiast do szkoły wybrałam się na basen, a dziś wieczorem ognisko z przyjaciółmi.

Tak, moje przeżycia zainspirowały mnie do napisania tego rozdziału ;p

CHCĘ ŚRODĘ I MDMP !