Głupotą jest mówić, że kogoś się straciło.
Jak ma się go w sercu dopóki ono będzie biło.

~-~
czy to ja, czy to ty? czy znów jestem ten zły? mam dość pytań. miało być biało, jest czarniej niż sądziłam. mimo ładu który tu panuje, dalej jakaś cząstka woła o pomstę. chcę móc zamknąc powieki i obudzić sie na zajutrz. przestać ziewać szarą codziennością i  zbitym powietrzem od tych samych min. chce móc powiedzieć na zdrowie, tym którzy chorują. chcę złamac tych, którzy na to zasłgują. chcę powrócić tam gdzie powroty nie są mile widziane. tylko chcieć to nie to samo co móc. jeden problem - milion przemyśleń. wciaz głos pchnący cię do tyłu. słyszysz "jesteś nikim", " nie chcę ci w domu" .. cza­sem wy­daje mi się, że Lu­cyfer sie­dzi obok mnie i płacze ze mną. obo­je ma­my prob­lem, wrócić do te­go co było przed upad­kiem i trud­no nam się do te­go przyznać.  gdy stoję przed drzwiami zamiast je ot­worzyć kluczem to je za­mykam, tak sa­mo z moim ser­cem trud­no mi go ot­worzyć  na nowo. ale po­siadając wszys­tkie klucze i tak nie możemy wszędzie wejść ze względu na to, że nie jes­teśmy w sta­nie rozróżnić zamków.  potrzebuje basu który tak mocno zakłoci moje uszy, że nie usłyszę żadnego krzyku. wyładowanie? jedyna opcja, pierdolnąć.