Próbuje sprzedać sobie kolejną głupotę  , mam kontrolę  .Trudno dziś  nie myśleć o rozumowaniu , nie dawać się ponieśc w próżnie..ja przecież wszystko tam posyłam.Może więcej ogarniamy wzrokiem, gdy przesiąkamy wiatrem,dymem , spojrzeniami i wrem pozorom mocnymi perfumami .Mam myślenie do wynajęcia bo nie mogę mu dotrzymać kroku .

Chyba wściekam się tylko dlatego ,że strasznie oddstaje od nienagannej rzeczywistości .

Mało w tym kultury , klasy czy czegoś tam podobnego .

Szkoda ,że taktowność i wrażliwość to żadna cecha , chyba tyle mi tylko zostało .

To chyba znów te czasy , trzeba wyspowiadać świat z głupoty , jeśli w ogóle to coś da .

Pewnie w tym momencie któś odchodzi , pewnie żył całkiem niewinnie..skromnie .

Myślisz o tym ?

Trudno przetrwać w lasach tropikalnych, z delikatnością na rękaw , tak jak i  z dobrocią na ustach.

.Nie wiem o co mi chodzi ,  przyznaje .Kocham nie istnieć , precyzyjnie..Jednak lubię tu być szeptać że się boję ,

kłócąc się z myślami ..że stoję w kolejce po szczęście i cukier, by chodz trochę osłodzić sobie życie .

Może to przypadek ,  że na końcu języka mam wątpliwości co do wszystkiego jakoś tak zostaję w tyle ,

nie umiem spełniać oczekiwań .I tylko się uśmiecham do Ciebie , bo przecież jesteś człowiekiem .

Może gdybym miała dobre krążenie i nie byłabym uzależniona od siebie  ze szczęścia skoczyłabym z mostu i porwałabym świat . Chciałabym jeszcze nie kochać pisania i  słów , mieć normalne zapotrzebowanie na miłość .

Mogłabym chodzić po rozlanym mleku , potykać się o wywracającego psiaka ogonem , płakałabym nad sobą , ale nie przez siebie .

To chyba mądrzejsze , ale chociaż nieabsurdalne , chciałabym to wszystko tuszować w mym brudnym umyśle.

Próbuje dać pretekst do myślenia , lecz nie wiem jak .

Moje tęczówki gryzą się w dłonie ze wstydu, to chyba nie wypada uciekać od spojrzeń .

nie chcę nic więcej, bo niczego  tak teraz nie kocham, jak ciemnośći , której totalnie nie widzę.