Królowa, ubrana w złoto i brąz.

Szafki puste, a ja pytam, gdzie przyjaciel mój. Jeśli go nie znałeś, to nie żałuj Jeśli go nie znałeś, to nie żałuj, nie Bo przyjaciela straciłbyś Bo przyjaciela straciłbyś - jak ja Nie, Ty go nie znałeś, nie Lubiłeś tylko czasem posłuchać jak gra A czy pomyślałeś, skąd biorą się tacy jak on A czy pomyślałeś, skąd biorą się tacy jak on Był jednym z niewielu skazanych na bluesa Ten wyrok dodawał mu sił Miał dom i rodzinę, spokojnie mógł żyć Lecz często uciekał, by stanąć przed wami By znów nabrać sił, by znów nabrać sił Bo czasu miał mało, przeczuwał to Skazany na bluesa, ilu jeszcze jest takich jak on Skazany na bluesa, no ilu jeszcze jest takich jak on, jak on No ilu jeszcze jest takich jak on Ilu jeszcze jest takich jak on...