To było tak dawno temu :) Może za jakiś czas włosy w końcu odrosną mi do długości jak na zdjęciu.
Oby :)
Chciałabym wrócić do pisania wierszy, ale jestem tak wyzuta ze słów, że normana rozmowa czasem sprawia mi trudności.
Chcialabym tak wiele w życiu osiągnąć. Tylko sama nie potrafie, nie uda mi sie, a osoba z która mogłąm dzielić marzenia, dzieli je już z kimś innym.
To takie smutne, i żałosne, że po tylu latach nie potrafie zapomnieć, wybaczyć. Sobie i jemu.
Nauczyłam się czerpać przyjemność pobytem w Dubience.. Kiedyś nie mogłam wytrzymać tam więcej niż 2, może 3 dni. Teraz brakuje mi zapachu wiosny z tego miejsca. Jedno się nie zmieniło.Nadal czuje się tam samotna.
Jakoś nie potrafie się z tego co mam cieszyć, coś mi przeszkadza, nie pozwala. Może to brak pełnej satysfakcji, czegoś mi w tym wszystkim brakuje.
Powinnam pisać książki:)