.

'Ciekawe czy za 10 lat obudzisz się rano z przeświadczeniem, że Twoje życie było tylko echem cholernego spełnienia, ułamkiem spełnionych marzeń? Bo w naszym pokoleniu jednym wzorcem jest pogoń w tym wyścigu, pogoń, w której nie potrafimy odnaleźć swojej pozycji, już na starcie. Jeden właściwy kierunek do przodu. Jednak nie sposób nie zauważyć ironii, że równie oczywistym jest możliwość cofania się. Z desperacją, do przodu, byle nie w tył.

Byle dalej, byle wyżej.

Byle więcej.

W bilansie zysków i strat odrzucasz wartości, które tak pięknie potrafisz wyrazić słowami. Cóż, teoria i praktyka to dwie różne sprawy. Jednak jak określić sens, nieaktualna jest skrajność cnoty, jako wartości najwyższej, tylko lans!

Budzisz się rano i szykujesz do kolejnej walki z codziennością.

Budzę się rano i poddaję się.

Samotnie walcząc z wiatrakami błagam o odrobinę błogosławieństwa. Odrobinę wsparcia. Zrozumienia. Świeżości.

Tysiące myśli nie pozwala na wypośrodkowanie jednej konkretnej. Cholera, czego chcesz naprawdę od życia?'

nienawidzę..

tej całej Twojej cholernej obojętności, tych brakujących słów i gestów,

które mogły by sprawić że wreszcie miałabym ochote się uśmiechnąć..