myśl.

Często zastanawiam się czy na tym świecie jest jeszcze miejsce dla mnie i dla mojej zazdrosnej miłości bo tak na prawdę nie pragnę niczego więcej tylko jego.. Który będzie mnie kochał, raz na jakiś czas żeby napisał dla mnie kilka czułych słów, szczerej prawdy.. Raz na jakiś czas żeby ciągnął mnie za sobą.. Żeby zrozumiał czego tak na prawdę potrzebuję, żeby wiedział ile o nim myślę i żeby sam znał moje myśli, które dosyć często błądzą i się gubią. Czasem nie potrafię zrozumieć samego siebie, ale wciąż próbuję dążyć do jednego celu, celem tym jest, aby nie stracić właśnie jego. Bywają chwile, w których poddaję się bo wiem, że walka nie ma już sensu i niszczy nas doszczętnie, fizycznie i psychicznie. Poddaję się, przepraszam i wybaczam, lecz nigdy o niczym nie zapominam. Coś z czego robię awantury nie zostawiam od tak żeby przeminęło sobie z wiatrem. Pamiętam, a kiedy tylko nadaży się okazja to sobie przypominam. Przypominam często niemiłymi słowami, często złością.. Nie zawsze mam tak po prostu dość, bywają też takie chwile kiedy zauważam, że sam robię źle i muszę się ogarnąć, aby dla nas obu było dobrze, on jest celem, dla którego warto walczyć. Pomimo tego, że nie zawsze zachowuję się jak na mnie należy to wiem, że on myśli nadal o mnie tak samo, jak o swoim słodkim, kochającym, troskliwym, nadopiekuńczym... ładnym... chłopczyku, którego kocha najbardziej na świecie... Moja miłość do niego sięga jak stąd do końca świata. Nigdy go sobie nie odpuszczę, nie stracę go, za nic..

kocham

mimo

wszystko.

I need more love.