Cosiotobia

Czytasz? O, już czytasz, widzę. Nie, nie rozglądaj się, nie ma mnie za Tobą. Chociaż może lepiej sprawdź. Jestem? Nie? W porządku. Więc jesteś tu. Zastanawiałam się, czy przyjdziesz, czekałam.

Masz piękne oczy, wiesz? Kiedy tak czytasz i Twój wzrok jest skupiony na tym, co napisałam. Bo czytasz jeszcze, prawda? Tak, wiem, że jeszcze czytasz.

Włącz, proszę, jakąś muzykę. Co tylko chcesz, co Ci się ze mną kojarzy. Lubię wszystko, co Ty lubisz. Przecież wiesz, że tak mogę, że mi tak wolno. Masz? Nie spiesz się.

Wiesz, nie ma nic piękniejszego od Twojego głosu. Żadnej muzyki, która mogłaby go zastąpić. I kiedy mówisz, tak jak zawsze, jak tylko Ty mówisz.

Uśmiechnij się. Myślę o Tobie i życzę, żeby spełniły się wszystkie Twoje marzenia. Może jeśli kiedyś uwierzę w któregoś boga, to będę się za Ciebie modlić, wiesz?

Dedykuję ten wpis wszystkim znajomym i nieznajomym. Wszystkim lubianym i nielubianym. Tym, dla których byłam miła i tym, których kiedykolwiek czymś obraziłam. Przyjaciołom. Znajomym. Obcym. Mijanym obojętnie.

Tobie M., bo jesteś. Cenię sobie każdą spędzoną w Twoim towarzystwie chwilę.

Tobie K., bo byłaś. Bezcenne są dla mnie wszystkie wspólne wspomnienia. Nadal myślę. I martwię się. Niczego nie oczekuję.

I Tobie, kimkolwiek jesteś, za to, że kiedyś będziesz.

Włóż uśmiech do koperty i wyślij mi. Przyda mi się troszkę uśmiechu.