czas

I tak teraz z  biegiem czasu moge powiedzieć że trace ludzi. Z biegiem tego pieprzonego czasu zauważam jak bardzo stajemy sie sobie obcy ... jak szybko człowiek staje sie obojętny dla drugiego. Teraz patrząc na to z boku mam łzy w oczach , i wiem że to sa łzy smutku, wiem że to są łzy które żałują. Żałuje tego że wszystko toczy się tak szybko , że wszystko tak szybko i mocno mnie przytlacza , tak szybko i dotkliwie że momentami sama nie wiem co czuje. I teraz jest taki moment. Teraz znów pojawia sie taka pustka. Jestem w niej sama. A ci ludzie ? Oni nawet nie chcą wejść i pomóc mi z niej wyjść . Nie mają czasu przypomnieć sobie o kimś kto był dla nich nigdyś ważny. Nie mają czasu bo mimo wszystko , choćby nie wiem co świat przytlacza ich także. Nie ma co kryć , nie ma nad czym rozmyślać. Prawda jest taka że już ich nie ma , nie ma ich. Nie ma przyjaciół którzy byli , nie ma przyjaciół którzy byli podobno "mimo wszystko".MIMO WSZYSTKO ? to tylko puste słowa rzucane na wiatr... Mimo kilometrów ja dalej o was pamiętam ale szkoda że nie działa to w dwie strony , szkoda że te kilometry pokazuja jak bardzo jesteśmy sobie przyjaciółmi. I nie ma żadnych prektestów pamiętajcie , LUDZIE NIGDY SIĘ NIE ZMIENIAJĄ. Możemy tylko zaleczyć rany które nigdyś nam zadali ale nigdy ich nie zmienimy. Ja siebie nie zmieniam i wiem że kiedyś któregoś dnia zobacze jak prosisz mnie o pomoc "przycielu" jeden z drugim i wtedy bez wachania powiem : Jestem dla tych którzy są dla mnie. 

Szczerze powiem że ten test zadziałał , warto było podjąć ryzyko i zobaczyć ile osób jest dla mnie. Warto było te ostatnie 4 tygodnie poświęcić na to by zobaczyć komu można ufac . Warto było pocierpieć by wiedzieć przez kogo mogłoby się cieprieć w przyszłości.

Jak spotkasz to pozdrów i spytaj jak żyją bo łączyło nas więcej niz przyjaźń i piwo.