niby zwykły dzień a jednak niezwykły, w sumie nic ciekawego sie nie działo po za miło spędzonym czasem ze znajomymi i troche z Tobą. co z tego że nie odzywaliśmy sie do siebie ale, czułam że jesteś obok. chciałam poprostu podejść, wtulić sie i czuć sie bezpieczna jak kiedyś. nie moge zrozumieć czemu moje myśli ciągle wmawiają mi że powietrze pachnie twoimi perfumami a ciebie już nie ma w moim życiu. chodz tak bardzo bym chciała by te chwile powróciły, chociaż na te kilka minut, poczuć sie jak kiedyś. pórbuje pokazać że nie tęsknie za tobą, że potrafie bez ciebie żyć. ale to jest tak cholernie trudne. dużo ludzi mówi że to takie łatwe, żebym sobie odpuściła, żebym zapomniała, żebym poprostu zlała na przeszłość i żyła przyszłością. może i mówią tak bo nie wiedzą jak tak naprawde jest gdy kogoś tak bardzo brakuje.

ale lepiej mieć nadzieję niż siedzieć i nic nie mieć...