@Up.

powolne przyzwyczajanie się..

Hm, na tę chwilę chciałabym cofnąć się choć na moment do tych czasów, gdzie wszystko było beztroskie. Gdzie świat zdawał się być całkowicie kolorowy i przyjazny każdej żyjącej istocie.. Gdzie wszystko co negatywne było czymś nieistniejącym przez odsłaniającą je barierę dzieciństwa. I gdzie jednym z największych problemów było to czy w domu jest coś słodkiego. Jednak zdaje mi się, że to tylko taki krótkotrwały stan, bardziej spowodowany przez wieczorne rozmyślanie.. Tak, bo przecież nocą wszystko wydaje się inne, jakby bardziej uczuciowe, z większym wkładem serca. No, a jutro wstanę i wszystko wróci do normy, jestem tego pewna. Jednak bez względu na stan umysłowy, emocjonalny, psychiczny czy jakikolwiek i ktokolwiek sobie chce... nadal wyczekuję niedzieli.. no co? stęskniłam się. Hm, czas iść spać..

..dobranoc.

...