Ona...zraniona...

Umówiłeś się z nią, tam gdzie zawsze,ona tam była, 

czekała na Ciebie.

Była tak szczęśliwa, że 

mogła czekać wieki...

Z minuty na minuty myślała,

że wyjdziesz zza tego muru...a tu???Nic...

Myślała, że jak zawsze przyjdziesz

będziesz się dzielił z nią miłością...

Już nie przyszedłeś do niej jak co dzień.

Tak bardzo pragnęła Ciebie...

Po chwili uklękła na ziemię,

zaszlochała...zapytała samą siebie

Dlaczego? Czy aż tak wielką krzywdę Ci wyrządziłam...???

W ciszy pragnęła umrzeć i już nikogo 

nie kochać...

Nie wiesz chłopcze jak 

jej serce zraniłeś,

lecz ona dla Ciebie 

ręce pocięte ma...

Ulżyło Ci???

Co dzień, co noc 

dzwoniłeś do niej, by

powiedzieć jak bardzo ją kochasz,

tęsknisz, myślisz, pragniesz...

Zawiodłeś ją, mało tego zdradziłeś...

Po co jej obietnice składałeś?

Tyle obietnic było...

Chciałeś się nią pobawić jak zabawką?

Ona nie była zwykłą, 

bezbronną lalką...

Czy wiesz jak ona się czuje?

Dlaczego jej nie powiedziałeś

-Nie Kocham Cię???

Przecież wybaczyłaby Ci,

owszem zabolało by ją, lecz lepsza

prawda jak słodkie kłamstwo...

Dla niej życie to szara rzeczywistość,

jedynie ma nadzieję że wrócisz do niej...

Teraz pozostały jej łzy...: (