Im większe w człowieku wewnętrzne rozbicie,
poczucie własnej słabo¶ci,niepewno¶ci i lęk, tym większa tęsknota za czym¶,
co go z powrotem scali, da pewno¶ć i wiarę w siebie.
Rado¶ć też boli. Ale to nic. Ból urzeczywistnia.
Tylko on jest prawdziwy.
Wszystko z niego: strach, rozpacz, tęsknota, której zabić nie można,
bo przemyca się w kolorze oczu i zapachu. I dlatego jest wieczna, jak trawa.