Use somebody.

Nie mam żadnych zdjęć.

Uderzyła we mnie fala smutku, wewnętrznej pustki, nijakości...

Dostałam dziś list.

List pisany ręką drogiej mi osoby, a każda litera i każde słowo w nim naznaczone było ogromnym cierpieniem.

Widziałam je. Czułam i czuję zawsze, kiedy go otwieram.

Dopada mnie ta beznadziejność - widząc sypiący się swiat bliskiej mi osoby, nie potrafię  jej pomóc.

Czuję się fatalnie wywołując kolejne kłótnie i nieporozumienia.

Czuję się fatalnie z wielu powodów.

Niewidzialna maska znów powraca na moją twarz.

* * *

Mam wreszcie upragnioną gitarę. I...i co z tego?

Nie potrafię nawet ładnie brzdękać.

Muszę czekać na lekcje.

Z kolei Moja Kochana Mama załatwiła mi kroki z matmy, ku mojej niespodziance. Niestety niemiłej.

Bo w soboty z rana, bo u mojej byłej nauczycielki z gimn, u której miałam 4, czasem 5.

A teraz, w LO, nie czuję się dobra nawet na tego cholernego dopa.

Wytrzymać jeszcze tylko jutro.

A po szkole, reszta dnia z Moim Kochanym.

Daj tylko to, co możesz dać
Nic na siłę i tak.

Bo wpadło mi w ucho.