Wielka miłość? Taa chyba w filmie,

w życiu trzeba jednak myśleć realistycznie,

o tej jedynej, możesz tylko rozmyślać,

postać nagminna inna od wszystkich,

znowu wbite igły, zakrwawione serce płacze,

znowu mam turde po łapie,

"Przestań skamleć" - to nie miało tak być,

Przecież my? A teraz już oddzielnie,

Przepowiednie pewnie się nie spełnią,

byłam wierną, raczej nie pierwszą, nie jedną,

Z prawdziwym smutkiem, mam zapomnieć?

Z trudem to nadejdzie,

Po co zabrałeś moje serce?

wiedz, że nie jest ono obojętne,

wiedz, że przeżywa życiową klęske,

wiedz, że wali jak oszalałe, obolałe,

to co przyszło i poszło razem z wiatrem..

I czemu mam serce, a nie kamień,

I czemu pisze wierszem a nie zdaniem,

"Na zawsze Tylko Ty Kochanie" jasne, jasne,

Myśląc tak właśnie, daleko nie zajdę,

Ty dostałeś całe moje serce, ale,

teraz z chęcią przeprowadziłabym jego amputacje,

chcesz morał? to Ci teraz powiem proszę,

miłość niczym papieros- puść ją w obieg,

cokolwiek by nie było podejdź coś powiedz,

miałam na karku głowę, w duszy spowiedź,

w sercu pustke, wielką lukę i Tą osobę,

Boże, czy mogę mieć pretensje, Ty i ja objęci,

to tylko zdjęcie, chciałam więcej częściej,

trzymać w sercu szczęście...

Zintegrowany z deszczem otworzył klatkę,

"ptaszku leć byle dalej" chociaż kropla za kroplą spada na kartkę,

więc wszystko było tyle warte?

Ostatnie pożegnanie lament,

I teraz wiem, że każda miłość skazana na śmierć,

nóż, ból i idiotko cierp,

chciałam przyszłości? to teraz mam już tylko w snach na zawsze tak,

I dwie litery a jakże bolą, miałam ból?

A teraz spadam na ziemię jak akarta,

chciałam szczęście? To tym szczęściem teraz rzygam,

na filmach romantycznych, i trunki,

w objęciach zatopieni i czułe pocałunki,

i wtedy wielka miłość a teraz jedna prawda,

"Jak kochasz naprawiasz - jak nie - kocham wmawiasz.."

Tak jak zaczęłam tego fotobloga, tak zakańczam.