Byliście kiedyś w punkcie, w którym strach przed przyszłością wgniatał Was w ziemię i zapierał dech w piersiach? Zapewne tak, bo każdy mniej, lub bardziej wrażliwy dochodzi do momentu refleksji nad tym co było, jest i będzie. Umartwianie duszy dla niektórych jest formą masochizmu.

Kim byłem, kim jestem, kim będę. Co robię źle, co we mnie sprawia, że odstraszam ludzi. Wywlekanie brudów z przeszłości, czy skrupulatne analizowanie odbicia lustrzanego nie powie Ci nic. Z czego wywodzi się ta wieczna niepewność? Nikt nie lubi stąpać po niepewnym gruncie. Gdy nie jesteś pewny swoich uczuć, gdy nie jesteś pewny swoich myśli, gdy nie jesteś pewny samego siebie, zaczynasz się conajmniej gubić. Obraz rzeczywistości rozpłynął się, zniknął, przesłonił go Twój własny strach. Czym jest ten strach? Wszystkimi złymi wspomnieniami, myślami, uczuciami, ranami i obawą przed kolejnym bólem...

Patrzysz w lustro i nie wiesz kim jesteś? Spójrz w swoje wnętrze, ono powie Ci więcej, ono każe Ci kroczyć dalej, ono nie pozwoli Ci się poddać. Wiesz dlaczego? W Tobie siedzą również te miłe chwile, te momenty, które wywołują uśmiech na Twojej twarzy, te obrazy rozpalają iskrę napędzającą do działania. Uwierz w siebie, znajdź w sobie moc dla bliskich.

...Pamiętaj, że wszystko, co uczynisz w życiu, zostawi jakiś ślad. Dlatego miej świadomość tego, co robisz...