31 grudnia

11:48

Jednak jest w tym jakaś magia.

To wyczekiwanie dźwięku domofonu, żeby wiedzieć że już jest.

Więc jednak nie grzmi kiedy go widze.. nie słyszę nadchodzących kataklizmów..

wystarczy to małe pukanie w lewej piersi.. żebym czuła że jest, wreszcie jest.

A tyle razem przeszliśmy...

długie miesiące oczekiwania..

setki wspólnych dni..

lata wspólnej przeszłości..

nie sądziłam, że cokolwiek jeszcze nas połączy..

chodź pamiętam każdą wspólną chwile..wtedy w górach..

później u Ciebie w domu..nie mogąc się opanować..

zawsze coś nas do siebie ciągnęło..

Pamiętam w co byłeś ubrany jak Cię pierwszy raz zobaczyłam..

był ciepły, słoneczny, wiosenny dzień...

szkoła..

od razu coś poczułam..

niby tylko małe ukłucie..

a jednak pociągnęło za sobą wiele łez..

ale też miliony wspólnych chwil których nigdy nie zapomnę.

tyle ich jeszcze przed nami *-*

***

chyba powinnam Ci podziękować..

wiem że trudno ze mną wytrzymać...

za to że jednak jesteś..
za to jak patrzysz mi w oczy..
bo wtedy znowu to czuje..
to małe ukłucie..