Tylko ja, cztery ściany a za oknem cisza,
Pamiętam radosne chwile,
które do dzisiaj wspominam mile.
Było ich aż tyle, lecz teraz już nie będzie,
Czemu całe życie opiera się na ludzkim błędzie?
Człowiek rozumie swój błąd,
gdy zamkną się czyjeś powieki.
Ku pamięci  tych ludzi co ich wśród nas nie ma,
bo nadszedł ich czas iść autostradą do nieba.
Życie szybko przelatuje, nawet się nie obrócisz,
i gdy wyjdziesz z domu możesz do niego nie wrócić.
Życie mija w bardzo krótkim czasie.
Więc musisz walczyć , by przetrwać na tej trasie.
Pamiętam Ciebie byłeś zdrowy, uśmiechnięty
od małego wpajałeś mi patenty.
Teraz Ciebie nie ma,mam nadzieję, że jesteś ze mnie dumny.
Wiem, że patrzysz z góry na mnie,
Zrobilibyśmy wszystko byś był teraz z nami,
byśmy mogli Cię przytulić,byś prowadził dobrą ścieżką,
nie pozwolił się zgubić.
Staramy się teraz jakoś z tym pogodzić,
Ciebie z nami nie ma, lecz nie może mam przeszkodzić.
Zły los, który często nas karał,
ale nie wiem za co była ta najgorsza kara.
Straciliśmy Ciebie w ciągu jednej sekundy,
Tyle smutnych dni, tyle nieprzespanych nocy,
robię wszystko co jest w mojej mocy.
By było łatwiej,nie ma drugiej takiej osoby,
co zastąpiłaby Ciebie.
Ty już swoje zadanie wykonałeś na ziemi.
Wznosisz nas teraz coraz wyżej.
Na swoich skrzydłach, jesteś naszym aniołem,
Czemu nasze życie nigdy nie było wesołe?
Pamiętam płacz wszystkich  i smutek w ich oczach,
teraz widzę go codziennie, wciąż śni mi się po nocach.
Zaskakujące jaka ludzka jest niewiedza,
teraz co nam przyszło , na cmentarzu cię odwiedzać.

A...[*]