https://www.youtube.com/watch?v=nGvWM4dp_Ro&list=FLe8KRBP3XV1hToMPGxX_dyQ&index=3

Wyzwolenie umysłu z wszelakich  dotychczasz praktyk , jest cichym krzykiem dzieciństwa. Starasz się zamknąć oczy , w próżni odczuwasz tylko smak dawnej osobowości. Zmienasz mimike nie dla ochrony własnego interpretowania ruchu lecz po to by wreszcie nauczyć się odgrywać dawne podejście do fizyczności i psychiki osoby która nieprzerwanie  narzuca plany każdego dnia. Niedługo osiągnie stan epicentrum królowania.

Niestety jego plan jest nikły , łudząc się żebractwem uczuć spowalnia tylko etap kolejnej ucieczki w moim życiu.

Perpektywa snu w którym idąc na peron nie dotykam podłoża pociągu lecz wgnieciona twarzą w tory mówię - już czas sprawiła hm iż moje usta uniosły się tworząc coś na wyraz uśmiechu. Coś co we mnie obecnie jest nie jest niczemu winne . Ma matke psychopatke ... dużo nad tym wszystkim myślałam , wiele niedorzecznych planów pojawiło się na moim rysunku ( wróciłam do szkiców ) lecz jeśli się okaże że urodzi się grzech nie odczuje tego co odczuła mała Xan..pomimo iż szczerze nienawidze siebie za wszystko , tracąc szczegóły anatomi błedów unikne niepotrzebnych wyjaśnień ...Lecz w tym bałaganie nie pozwole już wiecej by pan uzyskał dotyk fizyczny czy psychiczny. Akceptujesz suke z własnej winy albo odchodzisz i więcej nie ingerujesz w jej życiu.Za daleko Twoja kontrola posuneła pionek by móc dobić do mety mojego nieszczęścia. Nie chce słyszeć że komuś przykro , to śmieszne iż ktoś odczuwa przerażenie , strach , tęsknotę a ty nawet nie zauważyłeś że ktoś odszedł i cię zostawił

absurd