[...] A ona czuła się zagubiona w natłoku swych myśli i wspomnień.
Choć radość jest krótka, poprzedza ją jeszcze długa nadzieja, a po niej zostaje jeszcze dłuższe wspomnienie.
Dobrze,że mamy chociaż wspomnienia. Czasami to jedyne co nam pozostaje po cudownych chwilach, ludziach i miejscach. Nie doceniamy gdy są, zachwycamy się nimi gdy przeminą.
Chcę mieć wspomnienia i czasem do nich wracać.
W każdej pamięci rośnie las wspomnień.
Chcę nie pogubić żadnego z nich w codziennym biegu.
Chcę uśmiechać się na myśl o nich o każdej porze dnia.