Czasem mam wrażenie, że któregoś dnia (nie potrafię określić jakiego) obudziłam się w jakimś innym świecie i od tej pory w nim żyję. Jakby wszystko co było kiedyś - ba!nawet jeszcze całkiem niedawno!, to było jakieś inne życie, kogoś innego. Jakbym żyła teraz w jakimś innym wrzechświecie, nadawała na jakichś innych falach, innej częstotliwości. W ogóle nie wiem o co chodzi czasem 

Ale:

- skoro jestem przeważnie szczęśliwa na tyle że czuję ściskanie w brzuchu

- skoro mogę czuć tak intensywnie i przeżywać z taką głębią odczuć

- skoro robię to co lubię i mam to co potrzebne mi do życia a właściwie nawet więcej

- skoro mam tak ogromną chęć czerpać z tego życia to co najlepsze

to właściwie jakie to ma znaczenie, że czuję się czasami kompletnie oderwana od rzeczywistości? :-)

W zasadzie to dziś jestem wyjątkowo rozkojarzona i nie potrafię do końca sklecić tych paru mysli, które chodzą mi po głowie. I tak dziś caaały dzień. Już nawet się zastanawiałam czy przypadkowo czegoś nie wzięłam, ale to jednak był absurdalny pomysł, bo niby co i niby kiedy. A jednak to dziwne uczucie uniesienia towarzyszyło mi cały, de facto niezbyt udany dzień, aż w końcu stało się nawet męczące, że mimo obiektywnie braku powodów do radości byłam tak niefrasobliwie nastawiona do życia :-) 

Może jutro lub za parę dni uda mi się coś sensownego napisać. Bo w końcu dorobiłam się nowiutkiego laptopa, co uwolniło mnie o stukania w mikroskopijny (no, 5,5':-) ekranik smartfona by sklecić parę photoblogowych zdań.