photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 29 LIPCA 2014

:)

W moją duszę walą krople cięższe niż te za oknem.
Wiatr to jęk zawodu. Dni oświecają umysł.
Chociaż zdrady, to przysięgam, nie da się zrozumieć.
Czekałam tyle czasu na skruchę, to jedno słowo,
po którym goją się rany i pękają mury.
Niedoczekanie moje, o naiwności podła! 
Przez ideały tu mokłam, dostałam ochłap.
I teraz bywam oschła, teraz bywam cierpka.
Trudno mi uwierzyć, gdy pamiętam, a pamiętam.
Trzask mojego serca, zapadniętą pierś.
Nie mam łez, już za dużo w życiu wycierałam łez.

Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis użytkownika woleumrzecnizbyctrendy.