...

Momentami sama zastanawiam się dlaczego tak jest, stawiając przed sobą tysiące pytań , na które jeszcze niegdy nie zdołałam sibie odpowiedzieć. Zaprzątam myśli , dodając do nich następne tak sprzeczne jak zawsze to tak mając nadzieję , że to coś da. Mogę w ciszy godzinami siedzieć na łóżku próbójąc zrozumieć sens tego jak jest. Mogę łamać granice możliwości zarazem stawiając kolejne jeszcze mocniejsze bariery rzeczywistości. Mogę wiele , ale właśnie tego czego pragne najbardziej , po prostu nie potrafię. Nie potrafię znaleźć tego sensu. Nie potrafię zrozumieć najmniejszych ze szczegółów ,  paru cech ludzkich i niezliczonej ilości uczuć. Nie potrafię zrozumieć życia , a może zwyczajnie już go nie chcę zrozumieć....