prawdziwa rzeczywistość.

To dziwne. Ilu rzeczy byśmy chcieli. Chcieli tak z całego serca i z całej duszy. A jednak się boimy. 

Boimy się zaryzykować czegoś, żeby spełnić swoje największe marzenia. Boimy się,że coś zepsujemy.

 Trzeba sobie zadać jedno pytanie: czy w naszym życiu można coś jeszcze zepsuć?

Czy jest coś, w czym czujemy, że lepiej by być nie mogło? Czy mamy coś tak cennego, 

że nie warto tego zaryzykować dla czegoś, o czym śnimy przez całe zycie? Moja odpowiedź brzmi oczywiście:

 nie!. Nie mam niczego takiego. Bo to, co mam nie jest w żaden sposób zagrożone. Więc to chyba nie to. Więc co? Nie mam pojęcia.

Tak się boję. Każdego następnego dnia, każdej godziny. Boję się, że moje myśli i marzenia nigdy nie przerodzą się w czyny.

 Kiedy zamykam oczy, zawsze widzę jeden obrazek. Ten najszczęśliwszy. Najszczęśliwszy. Ładne słowo. Najszczęśliwszy.

 Ciekawe, czy kiedyś będę mogła go użyć w opisie swojego życia? Ciągle mam więcej pytań niż odpowiedzi. Ciągle staram 

się od czegoś uciec. Uciec od tych przytłaczających myśli. Czasem się udaje. Czasem zapominam o wszystkim. Czuję się po

 prostu dobrze. Ale później, kiedy już zostaję sama, wszystko wraca. To tak, jakbym przez pół dystansu prowadziła i 

nagle straciła koncentracje. I wszyscy znowu mnie dogonili. Znowu musiałam się z nimi ścigać, 

chociaż tak bardzo tego nie chciałam. Chciałam mieć spokojny finisz, przynajmniej tego dnia.

------------- 

zaczerpnięte od kogoś z fbl. :] i tak wiem że nikt tego nie czyta ^^ 

nigdy nie wmawiaj sobie,

że nie dasz rady. wiara w siebie to

podstawa osiągnięcia sukcesu.