Kiedy umrę kochanie...

Jest tak strasznie zimno...

Damy rade RAZEM przetrwać tą zimę?

Czasami wydaje mi się,że jesteś tysiące kilometrów ode mnie...

A coraz częsciej,że nie w pełni pokochałeś mnie naprawdę...

Z każdą nawet najmniejszą wadą...

Staram się,ale często nie mam już siły...

By dalej trzymać twą twarz w dłoniach i z taką wielką wiarą patrzeć w przyszłość...

na to 'zimno' jakim mnie coraz częsciej karmisz...

Czuć w powietrzu jesień...

Taką samą jak w tamtym roku...

Jaka będzie ta?

Boję się,że znów 'zła'

Czy już tylko czasem będzie ciepło i kolorowo..

Czy już tylko czasem nie będziemy krzyczeć na siebie...

Czy jest jeszcze szansa...że pokochasz mnie na nowo?

Czy w ogóle jest jakieś jutro...?

Dlaczego z każdym dniem jest mi zimniej?

Dlaczego ...

Właściwie po co...

Czy Ty widzisz...

Czy słyszysz

Oddalające się kroki...

i trzepot skrzydeł gołębich na ławce w parku...