Rien de rien. Nic?

Wszędzie szukać powinienem Tego braku wszechobecnego Który mi doskwiera chwilami Muszę go złapać za nogi Powieść daleko i zostawić W beztrosce zgnije i umrze A ja będę sobie będę Jadł pistacje przegryzając Truskawkowym smakiem czerwieni Oddam każdą chwilę tej uczty Byle by móc ją zacząć na nowo Z jeszcze wymyślniejszymi Uczuciami drzew owocowych Pozostawię trochę soku Swą słodyczą górującego Nad wszelkimi wzrostami ludzi I oddam przez jego smak Swe wnętrze tak narażone Na powiewy z północy Gdzie świat się zaczyna I tam też tchnienia wydaje Ostatnie! Ostatnie? --- Musique. 'To już jest koniec, nie ma już nic Jesteśmy wolni, możemy iść To już jest koniec, możemy iść Jesteśmy wolni, bo nie ma już nic, nie ma już nic, nic, nic!' Elektryczne Gitary