Pamietasz, jak mowilas o tym, ze Pawel to 1/3 Ciebie, ja jestem druga czescia, a Ty ostatnia i razem tworzymy calosc? Pamietasz jak mowilas, ze bez 1/3 nie byloby Ciebie, zalamalabys sie? Dla Niego byłas czyms wiecej niz tylko 1/3. Bylas jego podpora, ktora utrzymywala go w pionie. Jego sensem zycia.

Wiem, ze widzisz wszystko z gory, wiec wiesz dobrze jak to u nas wyglada. Z roku na rok jest mi coraz latwiej o tym mowic, opowiadac wyjatkowym osobom kim bylas w moim zyciu i jak bardzo bolala mnie strata Ciebie. Ale dla niego... to wciaz zbyt wiele. Dlatego prosze Cie, jesli zobaczysz, ze robi cos glupiego... po prostu walnij go patelnia :)

Czasami wracam do tych rzeczy z Toba zwiazanych: wpisow w pamietniku, na photoblogu, zdjec... I odkrywam Cie na nowo. Przypominam sobie rzeczy, ktore zapominam tak latwo, a ktore sa malymi, lecz istotnymi szczegolami. Ale doskonale pamietam ta obietnice, ze kiedys sie jeszcze spotkamy. I doskonale pamietam moja obietnice, ze kiedys Cie odwiedze. Wyczekuj zdjecia na fbl z mojego wypadu nad verdens ende Kiedys. Napewno :)

Jest jeszcze jedna rzecz, ktorej nie moge sie doczekac. Tego momentu, kiedy urodze coreczke i nazwe ja imieniem po mojej drogiej przyjaciolce oraz czasu pare lat pozniej, kiedy uslysze "mamusiu, dlaczego tak mam na imie?" i z duma bede mogla odpowiedziec na to pytanie "ponieważ tak nazywala sie najlepsza przyjaciolka mamusi, ktora umarla zbyt szybko, by zostac Twoja najlepsza ciocia"

PS. Jeg elsker deg, Mijo <3
PS2. Wygrzewaj tam dla nas miejsce, bo kiedys usiadziemy obok siebie wszyscy razem i spelnimy obiecane sobie przysiegi i obietnice :)

We hide our emotions
Under the surface and tryin' to pretend

whisperofdeath

Tonsberg