zegarek kieszonkowy.

nowy motyw przewodni: czas.

słuchawki mi się wściekły.

mam pomysły - nie mam warunków.

np. nie posiadam dodatkowych dwóch rąk.

potrzebuję modelki albo dodatkowych kończyn.

czas jest prostszy.

jak ktoś ma jakieś efektowne zegary - to ja chętnie - pożyczę, wpadnę, odwalę parę zdjęc i pójdę.

cokolwiek.

potrzebuję porządnego aparatu.

!!

moim można spieprzyc nawet takie proste zdjęcie jak to tutaj.

niestety makro jest do dupy i nie da się ręcznie ustawic ostrości.

o kant kuli potłuc.

a propos tego zdjęcia.

poznajcie  mój zegarek kieszonkowy.

nie mam zielonego pojęcia, skąd się wziął w domu,

ale efektownośc trzeba mu przyznac.

zmąciłam sedymentujący roztwór.

mój dialog z p.prof. na fizyce.

- Te panna!

- Tak? A oczywiście, rozumiem.

- No właśnie widzę - w okno się gapisz.

- Gapię się, bo śnieg do góry pada...

Nie moja wina, że warunki atmosferyczne są ciekawsze niż gadanie pani ze sztuczną szczęką.

pewnie dlatego mam 2 z fizyki.

mówi się trudno i żyje się dalej.

jutro do szkoły, w piątek do lekarza.

bi-i-ej-utiful.

There's no need to argue anymore
I gave all I could
But it left me so sore
And the thing that makes me mad
Is the one thing that I had
I knew, I knew I'd lose you

You'll always be special to me, special to me, to me

And I remember all the
Things we once shared
Watching TV movies on
The living room armchair
But they say it will work out fine
Was it all a waste of time
Cause I knew, I knew I'd lose you

You'll always be special to me, special to me, to me

Will I forget in time?
You said I was on your mind
There's no need to argue
No need to argue anymore
There's no need to argue anymore

The Cranberries