Stan wkurwienia lvl max. Także dziękuję Ci bardzo, idioto.

Wczorajszy dzień był chyba najdziwniejszym od bardzo dawna. Ale wciąż było ok. Foty, spotkania, robienie obory w tramwaju na widok Knapa <3

'Pa­miętam każde spoj­rze­nie, gdy chciałam zat­rzy­mać czas... 
Pa­miętam każde uderze­nie ser­ca, jak­by chciało się wyr­wać z pier­si... 
Myślałam tak dużo, ro­biłam nap­rawdę wiele, sta­rałam się jak nig­dy - i po co?
Te­raz nie czuję nic. 
Gdy człowiek się za­kochu­je to za bar­dzo sza­leje... Tra­ci głowę i czas, cier­pi, płacze po no­cach... 
I wte­dy nag­le po ja­kimś cza­sie tra­ci na­wet to, że ko­goś kochał... 
Bo z tęskno­ty i ciągłego ocze­kiwa­nia na wza­jem­ność - wszel­kie uczu­cia, nie tak daw­no jeszcze wiel­kie - wy­gasły, znikły, zos­ta­wiając po so­bie tyl­ko ślad - jak­by ra­na, z której sączy się krew i smak nieod­wza­jem­nionej miłości...
Ale te­go nie można naz­wać miłością, gdy tyl­ko jed­na oso­ba kocha... 
Smut­ne, że poświęcając ko­muś swój czas, ofiaro­wując swe ser­ce - nie dos­ta­jemy nic w za­mian.'