siema.

podstawowe pytanie: co u mnie? hahahahhahahahaah, taaa..do DUPY :)  wszystko i wszyscy przeciwko mnie. no cóż, życie. zaczynam się przyzwyczajać. niecierpliwie oczekuje końca roku. wyjść w końcu z tej szkoły... ogólnie mam na wszystko wyjebane. na to czy jestem sama czy nie. po tej całej chorej sytuacji, która zresztą cały czas się ciągnie, czas wyciągnąć jakieś wnioski... czas zrozumieć, że nie wszystko było tak piękne jak mi się wydawało, że nie wszyscy byli prawdziwi. co prawda grono przyjaciół i znajomych zmniejszylo się maksymalnie, ale chociaż wiem kto tak naprawdę kolegował się ze mną, a kto sprawiał pozory. klasa zjebała sie konkretnie i to jeszcze pod koniec roku, kiedy to jesteśmy ze sobą ostatni miesiąc. jestem tego pewna, że większosć będzie żalowała tego w jaki sposób się rozejdziemy. może nie od razu, ale po jakimś czasie napewno. według mnie przeżyliśmy wiele zajebistych dni.

NIE CHCE MI SIĘ.. przychodze ze szkoły i nic. potrafie reszte dnia przeleżeć w łóżku. każdy się czepia, że trace kontakt z rzeczywistością. trudno, nic na to nie poradzę. tak mi jest wygodnie. ;] 

  nie umiem przestać o Tobie myśleć.. cały czas siedzisz mi w głowie. cokolwiek bym nie robiła Ty jesteś.. :(

jadę jutro świętować cały weekend z rodzeństwem dzień dziecka :) może Łódź? czemu nie.  

film czeka, nara.