My sister.. ;***

Bo  Przyjaźń...

Był pewien człowiek, który miał pragnienie,

by spotkać czyjeś przyjazne spojrzenie...

I kiedy w końcu tak się w jego życiu stało,

że wszystko się z Bożą pomocą poukładało 

Przestraszył się tego wszystkiego człowiek;

by tego nie stracić - bał się zamknąć powiek...

Jednak zapomniał, że to wszystko w sercu

i nie znajdzie tego w żadnym innym miejscu...

Lecz gdy znowu zadziałał Duch Boży,

który łaski zsyła i obficie mnoży...

Dał człowiek owemu poznanie,

że przyjaźń to takie trudne drugiego kochanie...

Kiedy daję i biorę i jestem gotowy,

na ciągłe zawracanie mjej małej głowy,

Różnymi problemami, smutkami różnymi...

Jednak wiem, by nie czynić mych słów próżnymi,

i nie mówić tylko tego, co do słuchania miłe,

Bo obie wiemy, że mamy do tego siłę,

By prawdziwie swe serca i duszę ubogacać,

by, mimo trudności, wciąż do siebie wracać...

Bo taka już jest rola prawdziwego przyjaciela,

że zawsze największe dobro dla Ciebie wybiera...