Żaneta. ; )

Miesiąc, trochę więcej.

Czy mi zależy na tym, co było? 
nie wiem, nie jest mi to obojętne.

Stare uczucia są silniejsze niż te nowe,

ale po co? Kiedy jego tutaj nie ma, nie będzie.

Mam iść pożegnać się? Usłyszeć, że jestem wszystkim? że mnie kocha?

że mam się pilnować? że wróci po mnie? że mnie zabierze do siebie?

Nie to nie ma przyszłości.

A On? Jestem tylko czyjąś własnością?

Dziewczyna na telefon?

Robię co chcę, ale niszczę coraz bardziej siebie.

Od środka, tracę moralność.

To miała być wolność, a stałam się niewolnikiem własnych marzeń.

Po co mam z kimś być, skoro i tak go będę zdradzać?

Pożądanie jest strasznym uczuciem,

silniejszym od Miłości czy wierności.

Osoby, które podobno były puste, wcale takie nie są.

Osoby, którym ufam cenię nade wszystko. 

Osoby, które mnie chcą taraktują mnie jak rzecz.

Przedmiot, który można zawsze odkurzyć.

Zabawka odłożona na tydzień, dwa i nagle sms w nocy:

"co robisz? spotkamy się? "

A ja jestem słaba, zbyt słaba, żeby z tym zerwać.

Może spadnę na dno.

Czy wtedy się obudzę, chyba nie.

Nie umiem, a może tego nie chcę?

 " Nie pokocham Cię,                           

                                       
lecz w razie, jakby co                     
- wiesz, w której mieszkam klatce " 

jasne...