miłość.

Miłość nie daje i nigdy nie dawała szczęścia.

Wręcz przeciwnie, zawsze jest niepokojem,

polem bitwy, ciągiem bezsennych nocy,

podczas których zadajemy sobie mnóstwo pytań,

dręczą nas wątpliwości.

Na prawdziwą miłość składa się ekstaza i udręka.

Miłość jest jak tama.

Jeśli pozwolisz, aby przez szczelinę sączyła się strużka wody,

to w końcu rozsadza ona mury i nadchodzi taka chwila,

w której nie zdołasz opanować żywiołu.

A kiedy mury runą, miłość zawładnie wszystkim.

I nie ma wtedy sensu zastanawiać się, co jest możliwe, a co nie,

i czy zdołamy zatrzymać przy sobie ukochaną osobę.

Kochać - to utracić panowanie nad sobą.

Udaję radość,

której we mnie nie ma,

ukrywam smutek,

żeby nie martwić tych, którzy mnie kochają i troszczą się o mnie.

Nocą, przed zaśnięciem, odbywam ze sobą długie rozmowy,

staram się odegnać złe myśli,

bo byłaby to niewdzięczność wobec wszystkich,

ucieczka, jeszcze jedna tragedia na tym i tak już pełnym nieszczęść świecie.

Kiedy umrę, pochowajcie mnie na stojąco,

bo całe życie przeżyłem na kolanach .