Sia - breathe me.

http://www.youtube.com/watch?v=hSH7fblcGWM

 teoretycznie nie powinnam mieć do ciebie żalu, praktycznie

nawet nie mam prawa go mieć. jednak wszelka teoria i praktyka,

nie mają już w tym momencie żadnego znaczenia. za jakieś

70 sekund uświadomię sobie, że przecież trzeba zamknąć oczy,

potem je otworzyć i iść dalej, nawet jeżeli moje nogi podświadomie

cofają się do ciebie. za około 3 minuty przypomnę sobie, że przecież

mamy wrzesień, mamy środę, mamy przyjemne popołudnie

i miliard powodów, by nie rzucać się pod pociąg. może za 6 minut

dojdzie do mnie, jak wiele sobie uroiłam i że właśnie nicość imploduje

mi w dłoniach. spokojnie, za 10 minut będę już tak bliska płaczu,

że będziesz mógł mnie wydrwić, wyśmiać ten mój żal, który wbrew

całej teorii i praktyce, mam jednak w sobie, głęboko zakorzeniony.

13 minut wystarczy i naprawdę nie będę ci miała nic do powiedzenia.

świat zawęży mi się do rozmiaru źrenic, a dźwięki tuż przed moim

uchem będą zamieniać się w piski - co najwyżej rozboli mnie od tego

głowa. jeszcze tylko 15 minut, mój drogi, i na zawsze przestanę

istnieć. 15 minut wystarczy, by się pożegnać