jedna minuta

19.02.2013 - 23:15

Dlaczego jeden tak ważny uśmiech może zająć myśli na cały ranek, dzień, popołudnie i noc?

Kim jesteśmy dla siebie? Czemu to wszystko jest takie poplątane? 

Tak bardzo chcę się na czymś skupić. Tak bardzo nie chcę myśleć tylko i wyłącznie o tobie lecz o nas... 

Nie mam ochoty analizować milion razy tych samych myśli i złudzeń. 

To trwa za długo wiesz? Chciałabym wiedzieć kim dla ciebie jestem i ile dla ciebie znaczę.

Jedna minuta to dla mnie 60 myśli, nie sekund. Marzę o tobie i mimo to, że słyszę "zapomnij o nim" nie chcę zapominać. Powiedz, jak długo można być jeszcze cierpliwym i jak długo będziesz dalej kazał na siebie czekać?

Wiem, że użalanie się nad sobą w niczym mi nie pomoże. Zazwyczaj się uśmiecham, jednak w takich chwilach jak ta, kiedy czekam na wiadomość od ciebie czuję się jakby to trwało wieczność i dopada mnie rzeczywista samotność. Nienawidzę swojej wyobraźni! Odnalazłam drogę do szczęścia i poczucia własnej wartości. Będę lepsza dla innych. Będę traktowała innych jak chciałabym żeby mnie traktowano. 

Znowu znikasz!

P&L <3