Dodano: 6 SIERPNIA 2010
Rozterka poety
Dusza uwięziona
Uwierz, to trwa
Powietrzem otoczona
Ach, dziwna chwila ta.
Dobrze jest, lecz być lepiej mogło.
Uprząż życia jest ciężka taka.
Padasz jak mucha, gdy już Cię zmogło.
Ach życie, wypuść już z klatki ptaka.
Dusza chce być sama.
Ustąp życie już.
Pozostań zatroskana.
Ach, zostanie kurz.
Dobrze było, ale czas minął.
Upadnie i wzejdzie znów słońce.
Płacz, gdy życia już przeminą.
Ach, nadeszły końca końce.
koniec.
