z innej beczki.

Czasoprzestrzeń. Zmienność, prozaizmu dostrzeganego na co dzień. Jak dużo należy zmienić, jak wiele należy odrzucić, aby zobaczyć piękno. Piękno naturalne w swojej prostocie. Przez każdego z nas dostrzegane inaczej. Subiektywnie. Kształty, zapachy, obrazy, zmienne. Patrząc na te same zjawiska, każdy z nas może zupełnie inaczej je odczytać, odnosząc do swojej własnej indywidualnej sytuacji, do momentu dostrzeżenia, emocji w jakich się znajdujemy. Różnorodność.

Indywidualizm.

Zastanawiające, czy obrazy teraźniejszości oglądanie w róznych chwilach egzystencji, pod wpływem różnych czynników zmieniających podejście do trwałej są w stanie na swój własny niepowtarzalny sposób obrócić emocje oddające dany konkretny obraz, w inne odczucia osobiste.

Tak jak wielką różnorodnośćią natury są widoki dostrzeżone przez nas samych, tak różną interpretację jesteśmy w stanie im nadać. Dla mnie, to zdjęcie obrazuje mi..... Dla Ciebie wiem, że będzie czymś zupełnie innym, może zwykłą stopklatką uchwyconą przez telefon, a może dostrzeżesz w nim coś innego, nowego, swojego.

Obrazy, zdjęcia są jak muzyka, dostosowane, do naszych potrzeb. Potrafimy, mimo ogromnych rozbierznośći odnaleść w nich, może małą, odrobinę siebie. Sytuacji mających miejsce w naszym życiu.

Tego o czym boimy się mówić, tego o czym boimy się pisać.... tego o czym boimy się myśleć.