uwilbiam <3

__________________________________________

znów ten sen..piękny koszmar. urzeczywistnienie tego co najgorsze. park. lawka i dwa slowa..za duzo... czuję że to się zbliża. nie jest jak dawniej. próbujemy rozmawiać. to juz nie to. coś wygasło. coś się wypaliło. widząc cię nie cieszę się jak kiedyś.. moją głowę zapełniają  myśli o ty jak mówic aby bylo tak jak dawniej. cieszylam się. teraz juz tak nie potrfię. boję cię stracić. pamietam jak bylo mi bez ciebie zle.. boję się zostać sama. przybija mnie mysl o tym ze moglabym zostać sama. tylko czy mam trwać przy tobie ze strachu i przyzwyczajenia ?? ....

_______________________________________________
obojętnośc. to dobija. puściłam strzałke lecz nie wraca. iskierka nadzieji bląka się gdzieś samotnie. wyrzuty sumienia stają się coraz bardziej uciążliwe..

_________________________________________________

zawidłam juz tyle osob. zbyt wiele. ludize pokladali we mnie nadzieje a ja im ja odebralam . chcac nie chcac wszystko idealinie byc nie moze. ale boli to ze najblizszyh i najwazniejszych nie udalo mi sie uszczesliwic. gapenie w sufit nic mi nie da. trzeba ruszyc dupe i zrobic to co juz dawno powinnam. przepraszam.