co robisz jak nic nie robisz? ;d 

witajcie kochani.
mam dla was krótkie ogłoszenie. to prawdopodobnie ostatnie zdjęcie jakie dodaję i ostatnia notka jaką dla was tworzę. dzk za wszystkie wejścia. jesteście mega.. ale czas zająć się prawdziwym życiem. nie wirtualnym.. nie snapami, photoblogami, instagramami i innymi facebookami. świat zwariował!.. zamiast zajmować się drugim człowiekiem, zamiast zajmować się sobą nawzajem i cieszyć się każdą wspólną chwilą, żyjemy wirtualnym życiem, lajkami i tym, co ktoś dodaje do sieci. a nie to jest najważniejsze. najważniejszy jest człowiek obok.. każda chwila, jaką nam poświęca, zainteresowanie.. żadna chwila już nie wróci i się nie powtórzy. nie możemy być pewni NICZEGO. kompletnie niczego. coś dziś jest i jutro już go nie ma.. a my? my będziemy tylko żałować, że nie korzystaliśmy z tych chwil na maxa.
drogi ludzi się rozchodzą, ale trzeba żyć dalej. trzeba znaleźć w czymś sens i ruszyć dalej. choćby było w ch..olerę trudno, trzeba dać radę.
koniec kiszenia w domu z piwem, od którego rośnie brzuch. koniec z załamywaniem się. jeden rozdział się kończy, ale drugi się zaczyna i tylko od nas zależy jak się to wszystko dalej potoczy. od dziś rower, rolki, hula-hop i Mel-B.
a na wszystko inne przyjdzie odpowiednia pora. niewarto czegokolwiek przyspieszać. nie warto szukać na siłę szczęścia tam, gdzie często go nie ma. nie warto pocieszać się kosztem innego człowieka, chcąc ukoić swoje zlamane serce i utracone nadzieje.
będzie ciężko, wiem, ale dam radę. w końcu "co Cię nie zabije, to Cię wzmocni", prawda? wierzę w to.. szczerze w to wierzę. i dam radę.. wszystkim, którzy mi życzą dobrze dziękuję.. wszystkim, którzy myślą, że nie dam rady i cieszą się moim nieszczęściem również dziekuję, bo to dzięki wam mam taką siłę i jeszcze pokażę kto ma klasę i kto na tym wyjdzie lepiej.
trzeba porzucić wszystko co działa toksycznie.
trzeba porzucić wszystkich, którzy działają na nas toksycznie.
przecież ich strata, że nie docenili nas w porę prawda? każdy jest wartościowy.. każdy ma w sobie coś wyjątkowego i każdy może dać coś od siebie wartościowego. i nie trzeba być mega modelką i się lansować na ajfonika i najnowsze buty, na które nie zapracowaliśmy sami, tylko dali nam rodzice.. nie trzeba być modelem z idealną opalenizną i kaloryferem na brzuchu. każdy kiedyś znajdzie dla siebie kogoś odpowiedniego, tylko po prostu trzeba cierpiliwie poczekać. czasem trzeba szczęściu pomóc, owszem, ale niewarto robić z siebie wariata i na siłę za kimś gonić, bo i tak tego kogoś nie dogonimi.
jeśli ktoś będzie chciał to zostanie w naszym życiu MIMO WSZYSTKO, a jeśli ktoś nie chciał być w naszym życiu na stałe, chciał być tylko na chwilę, to będzie uciekał jak tylko potrafi, będzie się bronił rękami i nogami. nieważne co zrobimy. tak po prostu już jest.
czasem od razu trafia się na odpowiednią osobę, a czasem trzeba poczekać i poszukać.. KAŻDY KIEDYŚ BĘDZIE SZCZĘŚLIWY.
nie wolno tracić nadziei. bo co nam zostanie?
doceniajmy tych, którzy nas doceniają, a tym, którzy nas nie doceniają i nie widzą co mają obok i tym samym nas tracą, po prostu podziękujmy. i tyle.


to chyba tyle. podzieliłam się już chyba wszystkim, czym chciałam.
na koniec i na pożegnanie dorzucę Wam Grześka, w którym się dziś zakochałam.. przypadkowa miłość.. a jaka piękna. klikamy.

żegnam was i jeszcze raz dziękuję za wszystko. i przepraszam, że jestem wredotą i połowy waszych komentów nie akceptuję.
:*